Każdy rodzic wie, że czasami łatwiej zawiązać buty dziecku niż czekać aż zrobi to samo. Zamiast mówić “robisz to źle” i samemu wykonywać wszystkie czynności, warto jednak stopniowo zwiększać samodzielność malucha, budząc w nim poczucie odpowiedzialności.
Jednak niektóre domowe obowiązki np. mycie naczyń czy odkurzanie, są zbyt skomplikowane, aby wykonywał je już 4-latek. Nie oznacza to jednak, że już od najmłodszych lat nie można uczyć dzieci porządku i systematyczności. Im wcześniej nauczy się dbałości o swoją i wspólną przestrzeń, tym łatwiej przyjdzie podział obowiązków, gdy stanie się nastolatkiem. W tym artykule przedstawiamy podział obowiązków domowych dziecka w zależności od jego wieku.
Chociaż niektórzy rodzice uwielbiają wyręczać swoje dzieci w geście dobrej woli, tak naprawdę w perspektywie długoterminowej krzywdzą swoje pociechy. Dziecko uczone samodzielności od najmłodszych lat szybciej adaptuje się w grupach swoich rówieśników w przedszkolu czy szkole, gdyż rozumie działające w tych placówkach zasady np. obowiązki dyżurnego.
W dodatku, jeśli rodzice wykonują nawet najdrobniejsze czynności np. wiązanie butów, w głowie dziecka może pojawić się przeświadczenie, że samo robi to źle. Zaowocuje to tym, że w przyszłości będzie wątpiło w swoje umiejętności, a obowiązki domowe będzie zbywało słowami “nie umiem” lub “nie dam rady”. Nawet jeśli musisz poczekać, aż Twój 3-latek umyje zęby sam, pozwól mu to zrobić samodzielnie, oczywiście pod Twoją kontrolą. Pamiętaj, żeby na zachętę pochwalić go za każdy wykonany drobiazg.
Aby dziecko nie było nastawione negatywnie do swoich obowiązków domowych, należy przedstawić mu je jako formę pomocy rodzicom, a nie konieczność. Zamiast używania słów “musisz” czy “powinieneś” postaraj się nakreślić dziecku, jak istotna jest jego pomoc nawet w najdrobniejszych kwestiach – wtedy Twoja pociecha będzie CHCIAŁA pomagać, a to już połowa sukcesu.
Już 3-latkowi można wytłumaczyć koncept obowiązków. Na początku wyjaśnij mu, jak niezwykle istotne jest zachowanie porządku w obrębie jego pokoju i strefy zabaw. Niech sam sprząta zabawki i puzzle, wyciera do sucha swój kubeczek czy wkłada do kosza na brudy swoje ubranka. Ważne jest, by dziecko umiało po sobie posprzątać i posiadało poszanowanie dla wspólnej przestrzeni. Jeśli rozleje soczek – daj mu ściereczkę, niech wytrze stół samodzielnie. Jeśli ma w dłoni pustą butelkę – niech samodzielnie odniesie ją do kosza.
Właśnie przez te proste kroki dziecko nauczy się samodzielności i poszanowania porządku. Wraz ze wzrostem jego umiejętności i motoryki, warto stopniowo dodawać kolejne obowiązki, a nawet tworzyć listę tych “cotygodniowych”.
Nastolatek to młody dorosły. Może wykonywać większość prac w domu, warto więc rozpisać mu listę obowiązków z podziałem na dni – np. we wtorki rozładowuje zmywarkę, w czwartki odkurza, a w soboty sprząta w łazience. Pamiętaj jednak, że nawet nastolatkowie w dalszym ciągu się uczą i mają również obowiązki szkolne. Zaplanuj więc rozkład tygodnia tak, by Twoje dziecko miało czas na odrobienie lekcji, naukę i odpoczynek.
Zdjęcie główne: Nathália Rosa/unsplash.com
